สีและอุปกรณ์ศิลปะ

หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ปรีชา ปั้นกล่ำ (ราตรีศรีมหานคร, 2552, สีอะคริลิคบนผ้าใบ, 200x300 ซม.)






ใจกลางเมืองศรีมหานคร แสงไฟยามรัตติกาลบรรเลงสีสันและส่องนำทาง ราวกับชีวิตชีวาที่ไม่ยอมหลับใหล ในเมืองศิวิไลซ์ของสยามประเทศ
     ภาพราตรีศรีมหานครแห่งนี้มีภูเขาทองเป็นจุดรวมสายตา ปรีชา ปั้นกล่ำ ใช้แสงสีเพื่อถ่ายทอดชีวิตชีวาของคนในเมืองหลวง ให้อารมณ์ความรู้สึกเคลื่อนไหวโลดแล่นบนถนนในมหานครที่เป็นศูนย์กลางแห่งวัฒธรรม เศรษฐกิจ
     ศิลปินถ่ายทอดสีของแสงอิเล็กทรอนิกส์ ไฟฟ้า ให้บิดพลิ้วอย่างอิสระ เคลื่อนไหวตามอารมณ์ความรู้สึกและโสตประสาท ปัจจัยแสงที่ศิลปินใช้เป็นแรงกระตุ้นจินตนาการภายในให้ระอุออกมา ปรุงแต่งและถ่ายทอดเจตนารมณ์ตามความปรารถนา หากจ้องมองตามรอยจุดเส้นสี อณูเล็กๆก่อร่างสร้างเป็นมวลขนาดใหญ่ โดยไร้เส้นขีดกำกับโครงสร้างแม้แต่เส้นเดียว แต่สายตามนุษย์จะประมวลภาพจากเส้นสีและทีแปรงที่ศิลปินบรรจงแต้ม เรียกได้ว่าเป็นการวางสีที่ทำให้มีเอกลักษณ์โดดเด่นเฉพาะตัว มองใกล้เห็นเส้นสีวางเรียงรายตามจังหวะการเคลื่อนไหว หากเมื่อถอยห่างจากรูประยะไกลพอเหมาะ เส้นสีต่างๆที่เรียงรายจะผสมผสานกลมกลืนเกิดเป็นรูปทรงต่างๆ ที่ตาของผู้ดู (Optical Mixer) เห็นเป็นรถเมล์ สามล้อ ถนนหนทาง สถาปัตยกรรมรายล้อมสองข้างทาง
     ศิลปินนำความร่วมสมัยของวิถีชีวิตและกลวิธีการวาดภาพที่แปลกใหม่ของยุค สะท้อนความงามและสุนทรียภาพในยามค่ำคืน ด้วยสีสันแสงไฟที่เข้ามามีบทบาทสำคัญต่อการดำรงคงอยู่ของชีวิตผู้คนมากมาย ถ้าโลกนี้ไร้ซึ่งแสงที่ส่องสว่างแล้ว สิ่งมีชีวิตที่มีดวงตาคงมีชีวิตอยู่โดยความหวาดระแวงสิ่งรอบๆกาย

บทความโดย วนีย์วรรณ กิตติบดีสกุล

*********************


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น